အညႊန္းႏွင္႕ဆီေလ်ာ္မႈ

ဆရာေမာင္စူးစမ္း

ေမာင္စူးစမ္း

ဒီကေန႔ ပို႔စ္အတြက္ The Voice ဂ်ာနယ္ (အတြဲ ၅၊ အမွတ္ ၄၂) မွာပါတဲ့ ဆရာေမာင္စူးစမ္ရဲ႕ “အညႊန္းႏွင္႕ဆီေလ်ာ္မႈ” ေဆာင္းပါးတြင္ အျမင္သေဘာထား ေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးကြဲလြဲႏိုင္တာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ခ္ကေန ျပန္တင္ေပးလိုက္ ရပါတယ္။ ဒီေဆာင္းပါးပါ တင္ျပခ်က္ေတြဟာ ေဆာင္းပါးရွင္ ဆရာေမာင္စူးစမ္းနဲ႔ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ The Voice ဂ်ာနယ္တို႔ရဲ႕ သေဘာထားျမင္ ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ႏုိင္ငံေရးတြင္ အညႊန္း Referential Points တုိုိ႔ိ႔ကုိုိ ျပဳစုပုပ်ိဳးေထာင္ေလ့ရ့ရွိွၾကသည္။ ဤအညႊန္းတုိုိ႔ိ႔ကုိုိ ျပဳစုတည္ ေဆာက္ရာ၌ ပကတိအိအေျခအေနႏွငွင့့္္ ဆီေလ်ာ္အပ္စပ္မ္မႈ Relevance ကုိုိ အေျခခံသံသည္။ အုိိင္ဒီယာ Ideas တုိုိ႔ိ႔ကုိုိ ျပဳစုပုပ်ဳိးေထာင္ရာ၌မူ အဓကအားျဖင့့္္ ယုတုတိၱက်ဳိးေၾကာင္းခုိင္လုံမႈ validity ကုိုိ အေျခခံသည္။ ထုိုိ႔ိ႔အျပင္ အုိင္ဒီယီယာတုိုိ႔သည္လည္း ယုတၱိအျပင္ ဆီေလ်ာ္အပ္စပ္မႈကုိ အေျခခံံထားလာရသည္။

အုိင္ဒီယာတစ္ရပ္သည္ ယုတၱိဖဲြ႕စည္းပုံအရ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခုိင္မာျပည့္စုံေစကာမူ အစစ္အမွန္ႏွင့္ ဆီေလ်ာ္မႈမရွိပါက အဓိပၸာယ္မဲ့ေနမည္။ အသုံး၀င္မည္မဟုတ္ေပ။ တစ္ဖန္ ဆီေလ်ာ္အပ္စပ္မႈကလည္း အခ်ိန္ကာလ၊ ေခတ္ကာလေပၚ မူတည္သည္။ တစ္ခါကဆီေလ်ာ္အပ္စပ္ေသာအညႊန္းတုိ႔သည္ ေျပာင္းလဲသြား ေသာေခတ္၌ ဆီေလ်ာ္အပ္စပ္မႈ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားႏုိင္သည္။ ဤအေျခခံအျမင္ျဖင့္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြအတြက္ စာေရးသူက အညႊန္းႏွစ္ပါးကုိ ျဖဳတ္ပစ္လုိသည္။ ေျပာင္းလဲလာေသာ အေျခအေနႏွင့္ မအပ္စပ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ စာေရးသူျဖဳတ္ပစ္ေသာ အညႊန္းႏွစ္ပါးမွာ (၁) အုိင္ဒီအုိလုိဂ်ီႏွင့္ (၂) သမုိင္းတုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။ အုိင္ဒီအုိလုိဂ်ီႏွင့္သမုိင္းတုိ႔သည္ ေရြးေကာက္ပဲြမတုိင္မီႏွင့္ ေရြးေကာက္ပဲြအၿပီး ႏုိင္ငံေရးတြင္ လမ္းညႊန္အျဖစ္ အသုံးျပဳရန္အထိ အသုံးတည့္စရာ အေၾကာင္းမရွိၿပီ။ အုိင္ဒီအုိလုိဂ်ီႏွင့္ သမုိင္းမပါေသာ အနာဂတ္ႏုိင္ငံေရးျမင္ကြင္းကုိသာ သက္ဆုိင္ရာပေလယာတုိ႔က ႐ႈျမင္သုံးသပ္အပ္သည္ဟု ထင္သည္။

အုိင္ဒီအုိလုိဂ်ီေမာ

ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးသည္ အုိင္ဒီအုိလုိဂ်ီမ်ဳိးစုံကုိ ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည္။ အုိင္ဒီအုိလုိဂ်ီအထူးသျဖင့္ လက္၀ဲအုိင္ဒီ အုိလုိဂ်ီတုိ႔ကုိ လုံခြက္ထဲထည့္ၿပီး အရမ္းမီးျပင္းတုိက္ ဖုိထုိးစမ္းသပ္ခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့ဖံြ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ ေနာက္က်က်န္ရစ္ခဲ့သည္မွာ အုိင္ဒီအုိလုိဂ်ီတုိ႔ကုိ မီးျပင္းတုိက္ၿပီး စမ္းသပ္ခဲ့ၾက၍ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းအေနျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ျဖစ္ေစ အုိင္ဒီအုိလုိဂ်ီ ေမာကာေနခဲ့ၿပီး Ideology Fatigue ျဖစ္ေနသည္။ အုိင္ဒီအုိလုိဂ်ီဆုိလွ်င္ မၾကားခ်င္ေတာ့သည္အထိ ျဖစ္လာသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးတြင္ အုိင္ဒီအုိ လုိဂ်ီကုိ အညႊန္းအျဖစ္မွျဖဳတ္ပစ္ရန္ အေျခအေနက ေတာင္းဆုိသည္ဟု တြက္မိသည္။

ျမန္မာ့ေခတ္ၿပိဳင္သမုိင္းကုိလည္း အညႊန္းအျဖစ္ ျဖဳတ္ပစ္သင့္သည္။ အေၾကာင္းရွိပါသည္။ ျမန္မာ့သမုိင္း သည္ စီးရီးဆဲြ၍ တစ္ဆက္တည္း တန္းစီထားေသာ သမုိင္းမဟုတ္။ အျဖတ္အေတာက္ေတြ အလြန္မ်ားသည္။ သမုိင္းစဥ္အျဖတ္အေတာက္ တုိ႔၌လည္း ညင္သာမႈမရွိ။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ျဖတ္ေတာက္သည္မဟုတ္။ အၾကမ္းပတမ္း နည္းတုိ႔ျဖင့္ ျဖတ္ေတာက္သည္။ ဤလုိအျဖတ္အေတာက္တုိ႔ျဖင့္ ျဖစ္ေပၚသည့္အျပင္ ျမန္မာ့ေခတ္ၿပိဳင္သမုိင္း ကလည္း အလြန္႐ႈပ္ေထြးသည္။ Historical Discontinuity and Complexity ဟု လကၡဏာေရးျဖတ္ရမည္။ ျမန္မာ့ေခတ္ၿပိဳင္သမုိင္းသည္ ထုိသုိ႔ ႐ႈပ္ေထြးခက္ထန္မႈတုိ႔ေၾကာင့္ အနာဂတ္၏ ႏုိင္ငံေရးအတြက္ သမုိင္းသည္ အညႊန္းမျဖစ္ အပ္ေပ။ သမုိင္းကုိ အညႊန္းအရာမွ နန္းခ်သင့္သည္ဟု ထင္သည္။ သမုိင္းအေပၚ အစဲြအလမ္းႀကီး လွ်င္ ႐ုိမန္တစ္သာျဖစ္မည္။ ျပႆနာတုိ႔၏ အေျဖကုိ ေတြ႕မည္မဟုတ္ေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အနာဂတ္ႏုိင္ငံေရး အထူးသျဖင့္ ေရြးေကာက္ပဲြအႀကိဳႏွင့္ ေရြးေကာက္ပဲြအၿပီး ေပၚမည့္လႊတ္ေတာ္ႏုိင္ငံေရးတုိ႔တြင္ အုိင္ဒီအုိလုိဂ်ီႏွင့္ သမုိင္းတုိ႔အညႊန္းေနရာမွ နန္းခ်ခံထားရသည့္ အေျခကုိ ေတြ႕မည္ဟုထင္သည္။ အုိင္ဒီအုိလုိဂ်ီႏွင့္ သမုိင္းမပါေသာ ႏုိင္ငံေရးပုံသဏၭာန္ကုိ ေမွ်ာ္မွန္းမွန္းဆၾကည့္ဖုိ႔ သာရွိသည္။

အညႊန္းခုနစ္ပါး

အုိင္ဒီအုိလုိဂ်ီႏွင့္သမုိင္းကုိ ျဖဳတ္စဥ္းစားရေသာ ႏုိင္ငံေရးတြင္ဒါျဖင့္ ဘာေတြစဥ္းစားရမွာလဲဟု ေမးစရာေပၚသည္။ ႏုိင္ငံေရးအညႊန္း တရားတုိ႔တြင္ ေအာက္ပါအညႊန္းတုိ႔ပါ၀င္သည္။ (၁) အုိင္ဒီအုိလုိဂ်ီ၊ (၂) သမုိင္း၊ (၃) ေပၚလစီ၊ (၄) ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ (၅) စိစစ္သုံးသပ္မႈပါ၀ါ၊ (၆) အတုခုိးမႈ (အျခားႏုိင္ငံတုိ႔၏ အေတြ႕အႀကဳံကုိ အတုခုိးျခင္း)၊ (၇) လက္ေတြ႕အေျခစုိက္မႈ Pragmatism တုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။ အထက္ေဖာ္ျပပါအညႊန္း ခုနစ္ပါးအနက္ ေသာ့ခ်က္က်ေသာအညႊန္းသည္ စိစစ္သုံးသပ္မႈပါ၀ါ Analytical Power ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု စာေရးသူက ယူဆသည္။ ဥပမာ- လက္ရွိတပ္မေတာ္အစုိးရ၏ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ပုံသည္ အမိန္႔ေပးကြပ္ကဲမႈစနစ္ျဖစ္သည္။ ထိပ္ေအာက Top-Down ဖဲြ႕စည္းပုံျဖစ္သည္။ ေဒါင္လုိက္အုပ္ခ်ဳပ္ပုံျဖစ္သည္။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ေရြးေကာက္ပဲြၿပီး၍ ေပၚလာမည့္ လႊတ္ေတာ္တုိ႔တြင္ လႊတ္ေတာ္အသီးသီး၏ သေဘာတူညီခ်က္ ကုိယူ၍ အုပ္ခ်ဳပ္ရမည္။ သေဘာမွာ အလ်ားလုိက္အုပ္ခ်ဳပ္မႈပုံသဏၭာန္ျဖစ္သည္။ ေထာင္လုိက္အုပ္ခ်ဳပ္ မႈပုံသဏၭာန္သည္ သဘာ၀အေလ်ာက္ အာဏာျဖင့္ စီမံရမည္ျဖစ္၍ ပုိ၍ စြမ္းရည္ထက္ထက္ျမက္ျမက္ရွိသည္။ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား ျမန္ဆန္သည္။

ေရြးေကာက္ပဲြအၿပီးေပၚမည့္စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ပုံစနစ္သည္ အလ်ားလုိက္ဖဲြ႕စည္းပုံသဏၭာန္ျဖစ္၍ အလ်ားလုိက္ ဖဲြ႕စည္းမႈသဏၭာန္ျဖင့္ အစြမ္းထက္ထက္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ႏုိင္မည့္အလားအလာတုိ႔ကုိ ရွာေဖြရမည္။ ေစ်းကြက္ယႏၲရား ကုိ ေပၚလစီျဖင့္ အစြမ္းထက္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္၊ မလုပ္ႏုိင္ ႏုိင္ငံေရးပါတီတုိ႔က ခ်ိန္ရမည္။ တစ္နည္းေျပာလွ်င္ ေရြးေကာက္ပဲြအၿပီး ကာလသည္ ေဒါင္လုိက္စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈမွ အလ်ားလုိက္စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈသုိ႔ အသြင္ကူးေျပာင္း ရျခင္းကုိ စီမံခန္႔ခဲြရေသာ ကာလျဖစ္မည္။ အနာဂတ္စီမံခန္႔ခဲြ အုပ္ခ်ဳပ္ပုံကုိ အသစ္တည္ေဆာက္ ရမည္ျဖစ္၍ သမုိင္းသည္လည္းေကာင္း၊ အုိင္ဒီအုိလုိဂ်ီသည္လည္းေကာင္း အညႊန္းမျဖစ္ႏုိင္ေပ။ သမုိင္းႏွင့္ အုိင္ဒီအုိလုိဂ်ီတုိ႔ကုိ ဖယ္ထုတ္ထားေသာ အေတြးအျမင္တုိ႔သာလွ်င္တစ္နည္းေျပာလွ်င္ လက္ေတြ႕အေျခစုိက္ စဥ္းစားနည္း Pragmatism  သည္သာလွ်င္ အေတြးအေခၚကိရိယာအျဖစ္က်န္မည္။ သမုိင္းႏွင့္ အုိင္ဒီအုိလုိဂ်ီကုိျဖဳတ္၍ လက္ေတြ႕က်က် စဥ္းစားၾကရမည္ဟု ယူဆသည္။

ေမာင္စူးစမ္း(၁၇-၈-၂၀၀၉)

(အညႊန္း-The Voice ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၅ ၊ အမွတ္ ၄၂ တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိခဲ့ေသာ ဆရာေမာင္စူးစမ္း၏ “အညႊန္းႏွင့္ဆီေလ်ာ္မႈ” ေဆာင္းပါးကို ျပန္လည္ေဖာျပထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပသူမ်ား အေနျဖင့္ အံ့ဘုန္းျမတ္ဘေလာ့ခ္ႏွင့္ The Voice Journal တို႔မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္ဆိုတာကို ေဖာ္ျပၿပီး လြတ္လပ္စြာ ကူးယူေဖာ္ျပႏိုင္ပါသည္။)