အေပၚယံကလည္း သူ႔အလားအလာႏွင့္သူ ေဖာင္ေဒးရွင္းမလို

ဆရာေမာင္စူးစမ္း

အေပၚယံကလည္း သူ႔အလားအလာႏွင့္သူ ေဖာင္ေဒးရွင္းမလို

ေမာင္စူးစမ္း

ေဖာင္ေဒးရွင္းႏွင့္ အေပၚယံ

အၾကြင္းမဲ့တရားေတြ၊ ေလာကအလံုးစံုတရားေတြ Absolute And Universal ေတြ ယိုင္လဲၿပိဳက်သည္ ကၿပိဳက်၊ ၾသဇာက်ဆင္းသည္က က်ဆင္းႏွင့္ ျဖစ္ေနေသာ အေျခအေနတြင္ အိုင္ဒီယာတို႔၏ သက္တမ္းကလည္း တိုကုန္သည္။ သက္ဆိုးမရွည္။ ယေန႔ေပၚေသာ အိုင္ဒီယာလည္း နက္ဖန္တြင္ မဆီေလွ်ာ္ျဖစ္သြားၿပီး ေပ်ာက္သြား ႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မည္သည့္အရာအတြက္မဆို တစ္ခုတည္းေသာ အိုင္ဒီယာ Single Idea ဆိုၿပီး မရွိေတာ့ ေပ။ မည္သည့္အရာကိုမွ တစ္ခုတည္းေသာအဓိပၸါ Single Meaning ျဖင့္ ရွင္းျပလို႔မရၿပီ။

အိုင္ဒီယာတို႔ အၿပိဳျမန္ရသည္မွာ ေလာကႀကီးႏွင့္ အရာ၀တၴဳတို႔ကိုယ္ တိုင္က အေျပာင္းအလဲျမန္ဆန္ လြန္းေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အေျပာင္းအလဲ ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ျမန္ဆန္သနည္းဆိုလွ်င္ မိမိက ပံုေသရပ္ေနပါလ်က္ ရပ္ေနေသာေအာက္က ေျပာင္းလဲသြားသည့္ သေဘာမ်ိဳးေတြျဖစ္လာသည္။ ဘ၀ရွင္သန္ေရး သေဘာတရားသည္လည္း ေျပာင္းလဲသြားသည္။ အေျပာင္း အလဲတို႔ကို ဂ႐ုမျပဳသူသည္ ဘ၀ျဖစ္တည္မႈ အက်ပ္အတည္းတို႔ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရ မည္။

အေျပာင္းအလဲတို႔သည္ လွ်င္ျမန္႐ံုမွ်မက ေျခေျချမစ္ျမစ္ရွိလွသည္။ ဥပမာေျပာရလွ်င္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ Foundation ႏွင့္ အေပၚယံ Surface တို႔ၾကား ဆက္စပ္မႈျဖစ္သည္။ အမ်ားသိအျမင္အရ အေျခခံအုတ္ျမစ္ကို တည္ေဆာက္ရင္း အေပၚယံဆိုတာေပၚလာရသည္။ အေပၚယံသည္ အေျခခံအုတ္ ျမစ္မွ ထိုးေထာင္ထြက္လာ ေသာအရာျဖစ္သည္။ အေပၚယံသည္ အေျခခံအုတ္ ျမစ္အေပၚ အေျခစိုက္ရသည္။ အေျခခံအုတ္ျမစ္ႏွင့္ အေပၚယံသည္ အေဆာက္ အအံုတစ္ခုတည္းျဖစ္သည္။

အထြတ္အျမတ္စာသား

သို႔ျဖင့္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ႏွင့္ အေပၚယံတို႔သည္ မခြဲျခားႏိုင္ေသာ အရာတို႔အျဖစ္ နားလည္ခဲ့ၾကသည္။ ယခုပို႔စ္ေမာ္ဒန္ပညာရွင္တို႔က အေျခခံ ေဖာင္ေဒးရွင္းအုတ္ျမစ္ႏွင့္ အေပၚယံကို ခြဲၾကည့္သည္၊ ခြာၾကည့္သည္၊ ျဖဳတ္ ၾကည့္သည္။ ဘာသြားေတြ႕သနည္းဆိုေသာ္ အေပၚယံသည္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ ေဖာင္ေဒးရွင္းမလိုဘဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ရပ္တည္ဖြံ႔ၿဖိဳးလာေသာ အခ်က္ကိုေတြ႕ရသည္။

အေပၚယံႏွင့္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ကြဲသြားသည္။ ထိုသို႔ကြဲသည္မွာ အေပၚယံက အေျခခံအုတ္ျမစ္ေဖာင္ေဒး ရွင္းမလိုဘဲႏွင့္ ရပ္တည္လာႏိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္က အေျခခံအုတ္ျမစ္၏ အေရးပါမႈ ကို ျငင္းဆိုသည္။ ေဖာင္ေဒးရွင္းကိုပယ္သည့္ အေပၚယံ Surface ကို သီးသန္႔ေလ့လာသည္။ ေဖာင္ေဒးရွင္းကို မညႊန္းေပ။

ပညာႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း ပို႔စ္ေမာ္ဒန္က တစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ သင္႐ိုးညႊန္းတမ္းျဖင့္ ပို႔ခ်ေသာပညာကို အထြတ္အျမတ္စာသား Sacred Text အျဖစ္ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္က လက္မခံေပ။ တစ္နည္းေျပာလွ်င္ သင္႐ိုးညႊန္းတမ္းပညာကို က်မ္းႀကီးက်မ္းခိုင္အေဟာအျဖစ္ မျမင္ျခင္းျဖစ္သည္။ သင္႐ိုးညႊန္းတမ္းပညာသည္ မေရႊ႕မလ်ား အေသရပ္ေနေသာ ပညာမဟုတ္။ ကာလသံုးပါးစလံုး အဓြန္႔ရွည္စြာ မွန္ကန္ေနေသာ အရာမဟုတ္ ေပ။ ထိုသို႔ မဟုတ္ေၾကာင္းကို သိလိုသည့္အေနျဖင့္ သင္႐ိုးညႊန္းတမ္းပညာကို အၿမဲတမ္းေလ့လာဆန္းစစ္ၾကည့္ ေနရမည္ဟု ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ကဆိုသည္။ အျခားပညာတို႔ႏွင့္ စပ္ဟပ္ၾကည့္ရမည္။ အျခားပံုျပင္ေပါင္းစံု Narratives တို႔ ႏွင့္ ညွိႏိႈင္းၾကည့္ေနရမည္။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ ပညာသည္ အေသျဖစ္မည္။

Absolute And Universal 1

မဟာပံုျပင္

ပို႔စ္ေမာ္ဒန္က မ်ိဳးစံုေသာအေၾကာင္းတို႔ေၾကာင့္ အၾကြင္းမဲ့တရား၊ ယူနီဗာစယ္တရားေတြ ယိုင္လဲကုန္ သည္။ အရာရာသည္ Local ျဖစ္လာသည္။ ေဒသျဖစ္လာသည္။ ထိုသေဘာကို ရွင္းေအာင္ျမန္မာမႈႏွင့္ ေျပာရ လွ်င္ အရာရာသည္ “သူ႔အရပ္ႏွင့္ သူဇာတ္” ျဖစ္လာေခ်ၿပီ။ တစ္ကမၻာလံုး မွန္ကန္ေသာတရား၊ ႏိုင္ငံတိုင္း အတြက္မွန္ကန္ေသာတရား၊ ေလာကအလံုးစံုအတြက္မွန္ကန္ေသာတရားတို႔ဟူၿပီး မရွိေပ။ အိုင္ဒီယာႏွင့္ တရားတို႔သည္ ကာလေဒသပေယာဂအလိုက္သာျဖစ္ေတာ့သည္။

ပို႔စ္ေမာ္ဒန္က “စံုတြဲသစာ” Binary Truth ကိုလည္း ပယ္သည္။ စံုတြဲသစာဆိုသည္မွာ အေကာင္းႏွင့္ အဆိုး၊ အမွားႏွင့္အမွန္၊ အလွႏွင့္ အက်ည္းတန္၊ ကုသိုလ္ႏွင့္ အကုသိုလ္၊ တရားျခင္းႏွင့္ မတရားျခင္းစသည္ျဖင့္ စံုတြဲတြဲၿပီး ေဖာ္ျပေသာတရားတို႔သည္လည္း ယိုင္လဲကုန္ေၾကာင္း ပို႔စ္ေမာ္ဒန္က ေထာက္ျပသည္။

အမွားႏွင့္အမွန္ၾကားထဲ တစ္၀က္မွား၊ တစ္၀က္မွန္ေတြရွိႏိုင္သည္။ အေကာင္းႏွင့္အဆုိးၾကား အေကာင္း တစ္၀က္၊ အဆိုးတစ္၀က္ေတြရွိႏိုင္သည္။ ကုသိုလ္လည္းပါ၀င္၊ အကုသိုလ္လည္းပါ၀င္ေသာ သေဘာေတြရွိႏိုင္ သည္။ လွလည္းမလွ၊ အက်ည္းလည္းမတန္မႈေတြရွိႏိုင္သည္။ သေဘာတရားေလာကႏွင့္ ဘ၀တရားတို႔ကို ၀င္႐ိုးစြန္းထဲထားၾကည့္ျခင္းသည္ အၾကြင္းမရွိႏိုင္ျခင္းကို ေဟာျခင္းျဖစ္သည္။ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္က ေ၀ဖန္တိုက္ခိုက္ သည္။ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္သည္ ၿခံဳၿပီးၾကည့္လွ်င္ တစ္ခုတည္းေသာ မဟာပံုျပင္ Single Grand Narrative ကို ေ၀ဖန္တိုက္ခိုက္သည္။

ေမာင္စူးစမ္း

(မွတ္ခ်က္။ ။ 2009 ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလထုတ္၊ အမွတ္ (၁) အတြဲ (၁) “လိႈင္းသစ္” မဂၢဇင္းတြင္ေဖာ္ျပပါရွိေသာ ဆရာေမာင္စူးစမ္း၏ အေပၚယံကလည္း သူ႔အလားအလာႏွင့္သူ ေဖာင္ေဒးရွင္းမလို ေဆာင္းပါးကို ျပန္လည္တင္ျပ ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။)