ဒုတိယေျမာက္ ေတာင္ပံခက္သံ

အံ့ဘုန္းျမတ္

ေတာင္ပံဆိုတာ ေကာင္းကင္ရွိမွ အဓိပၸါယ္ၿပီးျပည့္စံုမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္… ေကာင္းကင္မရွိတဲ့ အခ်ိန္ ေတြမွာေတာ့ ေတာင္ပံဆိုတာဟာလည္း ဘာအဓိပၸါယ္မွရွိေတာ့မယ္ မထင္ပါဘူး။ ဒီလိုပါပဲ.. ကၽြန္ေတာ္မွာ ေကာင္းကင္နဲ႔အတူ တြဲဖက္ေနခ်င္တဲ့ ေတာင္ပံတစ္စံုရွိခ်င္ခဲ့ပါတယ္..။ ဒီေတာင္ပံတစ္စံုကိုအားျပဳရင္း ဟိုး…လူ ေတြမျမင္ႏိုင္တဲ့ အျမင့္အျမင့္ဆံုးတစ္ေနရာကို ေရာက္သြားခ်င္ခဲ့ဘူးတယ္… ဒီလုိပါပဲ ဘ၀ရဲ႕မြန္ၾကပ္မႈေတြအား လံုးကို ေတာင္ပံတစ္စံုနဲ႔ ေက်ာ္ျဖတ္သြားခ်င္ခဲ့တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေမြးဖြားခဲ့ပါေတာ့တယ္.. ဒီလိုနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းကင္ျပင္ႀကီးရွိရာကို ခုန္ထြက္မိတယ္..။ မြန္းၾကပ္ပိတ္ေလာင္မႈေတြကို ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႕ေနရခ်ိန္ေတြ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားခ်င္တဲ့ ေကာင္ကင္ျပင္ႀကီးမွာ လြတ္လပ္မႈေတြအျပည့္ရွိေနလိမ့္မယ္.. ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အိပ္မက္အသစ္ေတြ ရွိေနလိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတြးထင္ခဲ့ဘူးတယ္… အမွန္တကယ္ ေကာင္း ကင္ျပင္ႀကီးွဆီကို ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္ပံတစ္စံုရဲ႕ခြန္အားနဲ႔ ပ်ံသန္းမိလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ အေျပာက်ယ္တဲ့ ဒီေကာင္းကင္ျပင္ႀကီးမွာလည္း မိုးကုတ္ စက္၀ိုင္းတို႔ရဲ႕ နယ္နိမိတ္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ… ေလဖိအားေတြရဲ႕ အကာ အကြယ္အတားအဆီးေတြ ရွိတယ္ဆိုတာကို သိလိုက္ရေတာ့တယ္…။

ခက္တာ ကၽြန္ေတာ္က အသိုက္အျမံဳထဲကေန စထြက္လာကတည္းက ျပန္လမ္းမဲ့ အရပ္ဆီ ေျခဦးတည့္ ခဲ့ရတယ္ဆိုတာ ေမ့ေလွ်ာ့ေနခဲ့မိလို႔ပဲေလ..။ ကၽြန္ေတာ္ စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရတဲ့အရာေတြ ဘယ္လိုမွ ျပန္မရ ႏိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုတာသိသိႀကီးနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းကင္ျပင္ႀကီးရွိရာကို အရဲစြန္ထြက္ခြာလာခဲ့တယ္.. အသိုက္ အျမံဳထဲကလို မြန္းၾကပ္တဲ့ခံစားခ်က္ေတြကေန လြတ္ေျမာက္ခြင့္ရခဲ့တယ္ဆိုေပမယ့္လည္း မိခင္ရဲ႕အေငြ႕အသက္ေတြ.. ၾကင္ လည္ရာပတ္၀န္းက်င္က အေဆြခင္ပြန္းေတြ အားလံုးကို ထားခဲ့ၿပီး.. လြတ္လပ္ခြင့္ဆိုတာ တစ္ခုတည္း အတြက္ ဒီခရီးကို ရြက္လႊင့္တာပဲေလ…။

မွားေနလား .. မွန္ေနလားဆိုတာ မွန္ခ်င္မွန္မယ္.. မွားခ်င္မွားမယ္ဆိုတဲ့ အေျဖမသိရတဲ့ ပုဒ္စာတစ္ ပုဒ္လိုပါပဲ…။ ေသျခာတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စြန္႔ခြာခဲ့တဲ့ အသိုက္အျမံဳေလးတစ္ခုဆီကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မ ေရာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာပါပဲ… ဒီလိုနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ “အားလံုးကိုစြန္႔လႊတ္ခဲ့ရေတာင္ သတိရျခင္းကိုေတာ့ ပိုင္ဆိုင္ ခြင့္ရွိတယ္” ဆုိတဲ့ စကားလံုးကို ေတးသံအျဖစ္ က်ဴးရင့္ရင္း… ဟိုး လူေတြျမင္ႏိုင္ေသးတဲ့ အနာဂတ္မိုးေကာင္း ကင္ထဲကို သူမ်ားတကာေတြရဲ႕ ေရွ႕ကေရာက္ေအာင္ ေတာင္ပံတစ္စံုအားျပဳရင္း.. ဆက္ပ်ံသန္းလိုက္ေတာ့ မယ္.. ဒီလိုနဲ႔ကၽြန္ေတာ္.. လည္ဆန္ေမႊးေတြကို ႏႈတ္သီးနဲ႔ျပန္စြ အားေပးႏွစ္သိမ့္ရင္း… ဘယ္အခ်ိန္နိဂံုး ခ်ဳပ္မယ္ဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ရခက္တဲ့ အနာဂက္ဆီကို မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းေတြ တစ္ခုျပီးတစ္ခုေက်ာ္ျဖတ္.. ေလဖိအားေတြကို ႐ုန္းကန္ရင္း… ေတာင္ပံေတြ ဆက္ခက္ လိုက္ေတာ့တယ္္… ေတာင္ပံခက္သံေတြက ခြန္းအားအျဖစ္ ေျပာင္းေစသား…။

အံ့ဘုန္းျမတ္

2009 FEB (9)